Laura: zo was mijn eerste keer op singlereis Laura: zo was mijn eerste keer op singlereis

Door: Laura van den Berg

Laura had nogal wat vooroordelen over singlereizen. Maar nadat ze goede verhalen hoort over VillaVibes, besluit ze het toch een keer te proberen. In deze blog vertelt ze over haar eerste keer met VillaVibes (en wat er allemaal uit volgde…).

Ik word wakker en zie een mail van VillaVibes in mijn inbox. ‘Dat doen ze weer slim qua timing’ bedenk ik me met een glimlach op mijn gezicht. Er zijn meer singles die wakker worden dit weekend en niet perse zin hebben in de familie paas-brunch dit weekend. Juist zin hebben om iets leuks te ondernemen, zin hebben in nieuwe mensen met dezelfde behoefte.

Ik ben 1 van de crew members en mag voor Villavibes in juni weer een reis begeleiden. Wat een ontdekking dit concept! Mijn persoonlijke verhaal komt vaak ter sprake tijdens mijn reisbegeleiding, omdat ik vaak herken en aanvoel dat sommigen zich nog wat onwennig of ongemakkelijk voelen.

Naast het feit dat ik gek ben op reizen, avontuurlijk en ondernemend ben ingesteld, graag nieuwe mensen wil leren kennen, mensen blij wil maken, verrassen, het leuk vindt om te organiseren, te verzorgen, verrassende attenties te bedenken en groepsdynamiek te creëren, is het niet voor niets dat dit op mijn pad is gekomen..

Het ontstond als volgt; nadat een kortstondige ‘date-periode’ voor mij onverwacht werd beëindigd, besloot ik Villavibes single reizen voor het eerst te boeken. Ik had al eens positieve geluiden vernomen, maar was zelf nog bevooroordeeld, noem het ‘taboe’ zoals Harold in zijn laatste blog herkenbaar omschrijft. Ik snakte nu echt naar een verfrissend uitje en besloot de reis naar Ibiza te boeken met Villavibes. Het liefste met een eigen kamer, want wanneer ik ‘inderdaad’ niemand leuks zou ontmoeten, zou ik lekker met mijn boekje op strand mijn eigen plan kunnen trekken en me prima vermaken. Wauw, dat ik deze beslissing voor mijzelf zo genomen had, was al een hele overwinning.

Vrijwel letterlijk kan ik mij dit eerste telefoongesprek herinneren met Villavibes, ondertussen 2,5 jaar geleden. Ik sprak Sonja, haar warmte bevestigde al mijn keuze. Ze ging even overleggen en vertelde mij vervolgens dat de reis helaas vol was. Nu was het ook wat kort dag, zo’n 3 weken van te voren. Ik baalde zo ontzettend; dat ik nu de beslissing had genomen maakte dat ik geen rekening had gehouden met deze optie, ik wilde gewoon gaan! Zwaar teleurgesteld zakte ik beduusd achterover in mijn stoel. Ik denk dat ik 20 minuten zo gezeten heb tot de telefoon ging; ‘Met Sonja, ik heb toch nog een single kamer beschikbaar, het heeft moet zo moeten zijn’.

Dat het zo moest zijn, is wel gebleken.. wie had gedacht wat ging volgen.

Tegen bijna niemand in mijn omgeving durfde ik te vertellen wat ik ging doen. Bang voor een oordeel, terwijl het grootste oordeel bij mij zelf lag. ‘Ik ga lekker alleen naar Ibiza’, dat was in principe ook zo, vond ik.

Tijdens de late avondvlucht vanuit Rotterdam zat ik tussen 2 heren; mede deelnemers van de reis. Zo open als dat ik naar links en rechts contact wilde maken, constateerde ik dat de jongeman links van mij zich verontschuldigde dat hij verslaafd was aan een telefoon spelletje en de hele vlucht in zijn telefoon gedoken zat. En aan mijn rechterzijde was de jongeman in slaap gevallen. ‘Great’, dacht ik, ‘zie je wel, niks voor mij dit’, en zat me te verheugen op mijn single kamer en eerste strandsessie met een boek.

De volgende dag verzamelde iedereen bij het zwembad van het hotel. Ik zag een jongedame, die ik nog niet eerder had gezien, het bleek dat zij vanuit Amsterdam was gevlogen en ik vroeg haar of ik op het ligbed naast haar kon neerstrijken. Hier bleek direct een klik te zijn.

Na een welkomstpraatje van de reisleidster, ontstond er meer interactie en lagen er meer mensen om onze ligbedjes heen.. het begin van een onvergetelijke reis. Geen letter gelezen die week in mijn boek. Het voornemen om de avond een feestje mee te doen, resulteerde in iedere avond feest. Een week van mijn leven, een soort magische bubbel, echt te gek!

Nadien kreeg ik een mailtje in mijn inbox van de reisleidster van deze reis, aan Harold gericht, mij in cc. Of het iets voor mij zou zijn reizen te begeleiden. ‘Slik’, direct dacht ik; ‘het was een enorme overwinning om mee te gaan, om nu als reisleiding dit te gaan doen?!…’ ik wist het nog niet. Ik was duidelijk de magie van de reis nog aan het verwerken.

Kort daarna zat ik in het vliegtuig naar San Fransisco, een reis die al langer gepland stond voor mijzelf en er was op dat moment mail-verkeer met Harold. VillaVibes organiseerde een soort crew wervingsdag. Ik was nog niet overtuigd voor mezelf en sowieso zou ik deze dag mis lopen vanwege mijn reis naar de States. Harold hield aan; kom dan een andere keer kennis maken, kan je skiën? Die laatste vraag was een slimme move ; ik ben GEK op wintersport! OK Harold, ik kom een kop koffie drinken in Arnhem, ik was ook wel nieuwsgierig en benieuwd.

Mijn eerste wintersport met Villavibes als crew vond ik wederom spannend. Ik kende niemand, maar dan ook echt niemand, zelfs mijn collega’s crew niet. Op de single wintersportreizen van VillaVibes gaan 3 man crew mee. Ik merkte direct dat ik op mezelf aangewezen zou zijn en besloot mezelf te zijn. Als dat past, dan is het leuk en wellicht voor herhaling vatbaar, als dat niet past, dan is het niet iets voor mij, beiden goed. Ik denk dat dit mij gesterkt heeft, want het was heerlijk, wat een dynamische wintersportreis, juist ook in deze vorm!

Er wordt regelmatig tijdens de reizen die ik begeleid gevraagd waarom ik dit doe; omdat ik het leuk vind en ik altijd leuke mensen ontmoet. Die intrinsieke motivatie straal je uit. Ik zou dit niet kunnen doen wanneer ik mijzelf niet prettig zou voelen binnen de groep, maar er is altijd gelijk DNA binnen een groep, waardoor ook ik een plezierige week ervan kan maken. Het kost mij energie, omdat ik wil dat iedereen in de groep een fijne vakantie beleeft en ik graag veel geef. Uiteindelijk blijft een ieder natuurlijk zelf verantwoordelijk voor zijn eigen plezier; wat je geeft krijg je terug. En dat maakt dat ik er ook veel energie voor terug krijg.

Iedere reis die ik ga begeleiden vind ik weer spannend om te gaan doen, maar misschien maakt dat juist dat ik er iedere keer met deze gezonde spanning het allerbeste van wil en ga maken.

Het Paasei heb ik gevonden op de site, mag ik ook meedoen? Ik bekijk nog eens de webpagina van de reis die ik mag begeleiden; heb ik niet nog wat meer sprankelende foto’s die de sfeer en goede vibe nog beter weergeven? Tja, uiteindelijk moet je het meemaken, het voelen, er zijn, open en oordeel loos er een mooie week voor jezelf van maken, jezelf zijn en je laten verrassen.

Geschreven door Laura.
Laura van de Berg (1981) ging mee als gast en werd daar ‘gescout’ als potentieel reisleidster. Sindsdien begeleidt ze meerdere reizen voor VillaVibes. Met name SnowVibes en BeachVibes-reizen.